اختلال کم‌توجهی-بیش‌فعالی (ADHD) یکی از شایع‌ترین اختلالات روانی دوران کودکی است. بیش از ۶ میلیون کودک در ایالات متحده به ADHD مبتلا هستند . احتمال ابتلای پسران به این اختلال بیش از دو برابر دختران است.
برخی محققان فکر می‌کنند که مرد بودن ممکن است شما را در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به ADHD قرار دهد. اما بسیاری معتقدند که دختران کمتر احتمال دارد که این بیماری در آنها تشخیص داده شود. آنها معمولاً علائم نامحسوس‌تری دارند که به راحتی نادیده گرفته می‌شوند.
علائم متفاوت در پسران و دختران
علائم ADHD اغلب برای پسران و دختران متفاوت است. پسران تمایل به بیش فعالی بیشتری دارند، به این معنی که آنها بی قرار، تکانشی و دائماً در حال حرکت هستند. دختران مبتلا به ADHD احتمالاً در تمرکز و توجه مشکل دارند. اما ممکن است ساکت باشند و در کلاس درس اختلال ایجاد نکنند.
پسران مبتلا به ADHD بیشتر احتمال دارد که:
- در آرام نشستن مشکل دارند
- قادر به منتظر ماندن برای نوبت خود نیستند
- زیاد حرف کسی را قطع کردن
- پاسخ‌های ناگهانی و بی‌هدف
دختران مبتلا به ADHD ممکن است:
- به راحتی حواستان پرت شود
- خیال‌پردازی
- مشکل در تمرکز
- در دنبال کردن دستورالعمل‌ها مشکل دارند
- بی‌نظم باشید
- فراموش کردن و از دست دادن چیزها
تشخیص ADHD
اختلال بیش‌فعالی-کم‌توجهی می‌تواند هم در پسران و هم در دختران مورد توجه قرار نگیرد. دلیلش این است که تقریباً همه کودکان، به ویژه کودکان کوچک‌تر، در آرام نشستن، توجه کردن و منتظر نوبت ماندن مشکل دارند.
اما این موارد می‌توانند نشانه‌هایی از ADHD باشند ، زمانی که مانع از عملکرد خوب فرزندتان در مدرسه، کنار آمدن با دیگران، دوست‌یابی و دوری از آسیب می‌شوند.
علائم ADHD همیشه با قالب جنسیتی مطابقت ندارد. برخی از پسران کاملاً بی‌توجه هستند و برخی از دختران بیش‌فعال. والدین و معلمان ممکن است در این موارد به ADHD مشکوک نشوند.
علاوه بر علائم کمتر آشکار، دلایل دیگری نیز می‌تواند وجود داشته باشد که ADHD در دختران کمتر تشخیص داده می‌شود. دختران ممکن است سریع‌تر از پسران بالغ شوند. برخی از متخصصان معتقدند که دختران ممکن است بهتر بتوانند راه‌هایی برای مقابله با علائم ADHD ارائه دهند. همچنین، دختران و زنان بیشتر احتمال دارد که همراه با ADHD دچار اضطراب یا افسردگی شوند . این می‌تواند منجر به تشخیص اشتباه شود.
اختلال بیش فعالی/کمبود توجه (ADHD) که درمان نشود، می‌تواند مشکلات جدی برای کودکان و بزرگسالان ایجاد کند، از جمله مشکلات در مدرسه، محل کار و روابط . این امر به ویژه در مورد مردان صادق است، زیرا آنها کمتر از زنان به پزشک مراجعه می‌کنند و کمک می‌گیرند.
بسیاری از دختران مبتلا به ADHD تا بزرگسالی تشخیص داده نمی‌شوند. برخی تنها زمانی متوجه ابتلای خود به این بیماری می‌شوند که فرزندشان تحت تشخیص ADHD قرار می‌گیرد . بیشتر تحقیقات ADHD روی پسران و مردان انجام شده است. اما تصور می‌شود که زنان مبتلا به ADHD نسبت به مردان مبتلا به این اختلال، پریشانی بیشتر و عزت نفس پایین‌تری دارند.
ارزیابی و درمان
اگر فکر می‌کنید فرزندتان ممکن است ADHD داشته باشد، با پزشک متخصص اطفال در مورد ارزیابی توسط یک متخصص صحبت کنید. هیچ درمانی برای ADHD وجود ندارد. اما درمان علائم می‌تواند به پسران و دختران کمک کند.
رفتاردرمانی اغلب برای کودکان زیر ۶ سال توصیه می‌شود . برای درمان کودکان بزرگتر اغلب ترکیبی از درمان و دارو استفاده می‌شود.
- ۰۴/۰۴/۳۱