بیمار پرولاپس اندام لگنی

اگر پرولاپس اندام لگنی دارید و می خواهید در مورد آن بیشتر بدانید، این اطلاعات برای شما مناسب است.

همچنین اگر شریک، خویشاوند یا دوست کسی باشید که در این موقعیت قرار دارد، ممکن است مفید باشد.

اطلاعات اینجا به شما کمک می کند تا سلامت خود و گزینه های خود را برای درمان و مراقبت بهتر درک کنید. تیم مراقبت های بهداشتی شما وجود دارد تا از شما در تصمیم گیری های مناسب حمایت کند. آنها می توانند با بحث در مورد وضعیت شما با شما و پاسخ دادن به سوالات شما کمک کنند.

در این جزوه ممکن است از اصطلاحات "زن" و "زن" استفاده کنیم. با این حال، این تنها افرادی نیستند که خود را زن معرفی می کنند که ممکن است بخواهند به این جزوه دسترسی داشته باشند. مراقبت شما باید شخصی، فراگیر و حساس به نیازهای شما باشد، صرف نظر از هویت جنسی.

 

 

• افتادگی اندام لگن شایع است و از هر 10 زن بالای 50 سال 1 نفر را مبتلا می کند. پرولاپس خفیف اغلب بدون علامت است و درمان همیشه لازم نیست.
• افتادگی می تواند کیفیت زندگی را با ایجاد ناراحتی تحت تاثیر قرار دهد. همچنین ممکن است احساس سنگینی یا کشیدن در لگن را تجربه کنید که ممکن است با پیشرفت روز بدتر شود. همچنین می تواند باعث علائم مثانه و روده شود و رابطه جنسی ممکن است متفاوت باشد.
• علائم افتادگی را می توان با تغییرات سبک زندگی کاهش داد، از جمله ترک سیگار، کاهش وزن، اجتناب از یبوست در صورت امکان و بلند کردن اجسام سنگین.
• انتخاب های درمانی برای پرولاپس شامل فیزیوتراپی، پساری پشتیبان یا جراحی است.
• انتخاب درمان شما به این بستگی دارد که پرولاپس چگونه بر کیفیت زندگی شما تأثیر می گذارد. همه افراد مبتلا به پرولاپس به جراحی یا هر نوع درمان دیگری نیاز ندارند.
• هدف درمان پرولاپس حمایت از اندام های لگنی است و به کاهش علائم شما کمک می کند. همیشه مشکل را به طور کامل درمان نمی کند و ممکن است پرولاپس عود کند.