برخی از مشکلات مدرسه به راحتی قابل تشخیص هستند و فرزند شما می‌خواهد در مورد آنها با شما صحبت کند. در مواقع دیگر، ممکن است کارکنان مدرسه با شما تماس بگیرند تا به شما اطلاع دهند که مشکلی وجود دارد.
اما گاهی اوقات ممکن است فرزند شما مشکلات مدرسه را از شما یا از معلمان و دوستانش پنهان کند. به عنوان مثال، فرزند شما ممکن است تکالیف را کپی کند یا در طول امتحانات مهم وانمود کند که بیمار است. این امر می‌تواند تشخیص مشکلات را برای شما یا معلمان دشوار کند.برای مشاوره با روانشناس نوجوان در تهران اینجا کلیک کنید
اگر نگران وضعیت تحصیلی فرزندتان هستید، نکاتی که باید به آنها توجه کنید عبارتند از:
- برای نرفتن به مدرسه بهانه می‌آورد یا حتی از مدرسه رفتن طفره می‌رود
- نمی‌خواهد در مورد مدرسه یا موضوعات خاص صحبت کند، یا هنگام صحبت در مورد مدرسه، معلمان یا همسالان، انتقادی یا معذب به نظر می‌رسد.
- به نظر نمی‌رسد که با مدرسه، فعالیت‌های فوق برنامه یا دوستان و همسالان خود ارتباط برقرار کند.
- اعتماد به نفس پایینی دارند - برای مثال، ممکن است بگویند که "کودن" هستند یا به اندازه دوستانشان باهوش نیستند
- در مدرسه بازداشت می‌شود یا چالش‌های رفتاری یا توجهی دیگری دارد
- از انجام تکالیف خودداری می‌کند ، به ندرت در مورد تکالیف صحبت می‌کند، یا به نظر می‌رسد از تکالیف مدرسه خسته شده است
- در اختصاص دادن وقت برای فعالیت‌های فوق برنامه یا سایر فعالیت‌ها مشکل دارد
- نمراتش از حد معمول پایین‌تر است یا به نظر می‌رسد در انجام تکالیف مدرسه‌اش مشکل دارد.
صحبت در مورد مشکلات مدرسه
صحبت کردن با فرزندتان در مورد مدرسه به شما این فرصت را می‌دهد که از دیدگاه فرزندتان بفهمید چه اتفاقی می‌افتد. و اگر فرزندتان در مدرسه مشکلاتی دارد، گفتگوهای آرام و دلسوزانه با شما به فرزندتان کمک می‌کند تا احساس کند که دوست داشته شده و از او حمایت می‌شود.
اگر نگران هستید که فرزندتان در مدرسه مشکلاتی دارد، میتوانید با پرسیدن سوالات خاص اما مثبت، مکالمه را شروع کنید . برای مثال:
- «امسال مدرسه در مقایسه با سال گذشته چگونه است؟»
- «در حال حاضر از چه موضوعاتی لذت می‌بری؟»
- «امروز ناهار با کی بودی؟»
- «این ترم تکالیفت رو چطور انجام میدی؟»
اگر سعی می‌کنید مکالمه‌ای در مورد مدرسه شروع کنید اما فرزندتان نمی‌خواهد صحبت کند، شاید بهتر باشد برای یک مکالمه دشوار آماده شوید . میتوانید این نوع مکالمه را با انعکاس آنچه فکر می‌کنید فرزندتان احساس می‌کند یا مطرح کردن چیزهایی که متوجه شده‌اید، شروع کنید . به عنوان مثال:
- «به نظر کمی غمگین می‌رسی. نمی‌دونم نگران مدرسه هستی؟»
- «به نظر می‌رسد که الان خیلی از موضوعاتت کسل‌کننده هستند. نمی‌دانم چرا اینطور است؟»
- «امروز از مدرسه با من تماس گرفتند. گفتند که در دو هفته گذشته سه بار بازداشت شده‌اید. چه اتفاقی دارد می‌افتد؟»
- «امروز صبح یه پیامک خودکار از مدرسه دریافت کردم که نوشته بود شما نیومدید. فقط می‌خواستم بدونم کجا بودید؟»
- ۰۴/۰۵/۱۶