اضطراب چیست؟

 

همه ما احساس اضطراب کرده‌ایم - عصبی بودن قبل از قرار ملاقات، آزمون، مسابقه، ارائه - اما دقیقاً چیست؟ اضطراب روش بدن ما برای آماده شدن برای رویارویی با یک چالش است. قلب ما خون و اکسیژن بیشتری پمپاژ می کند، بنابراین ما آماده عمل هستیم. ما هوشیار هستیم و وظایف فیزیکی و عاطفی را به نحو احسن انجام می دهیم.

زمانی که امنیت، سلامت یا شادی ما در معرض خطر قرار می گیرد، طبیعی است که احساس اضطراب کنیم. با این حال، گاهی اوقات اضطراب می تواند طاقت فرسا و مخرب شود و حتی ممکن است بدون دلیل قابل شناسایی رخ دهد. حملات بیش از حد و طولانی مدت نگرانی ممکن است منعکس کننده یک اختلال اضطرابی باشد.

علائم اختلالات اضطرابی:

هر کسی ممکن است این علائم را در زمان های استرس زا تجربه کند. با این حال، افراد مبتلا به اختلالات اضطرابی ممکن است آنها را در غیاب استرس، با علائم شدیدتر و/یا با ظاهر شدن چندین علامت با هم تجربه کنند.

• ناتوانی در آرامش
• نگرانی غیر واقعی یا بیش از حد
• مشکل در به خواب رفتن
• نبض سریع یا تپش، پرش، ضربان قلب
• حالت تهوع، درد قفسه سینه یا فشار
• احساس "توده در گلو"
• دهان خشک
• تنفس نامنظم
• احساس ترس، دلهره یا از دست دادن کنترل
• لرزش یا لرزش، تعریق یا لرز
• غش یا سرگیجه، احساس جداشدگی
• افکار مرگ

انواع اختلالات اضطرابی:

اختلال اضطراب فراگیر (GAD)  با نگرانی و تنش مزمن و اغراق آمیز مشخص می شود، بسیار بیشتر از اضطراب معمولی که اکثر مردم در زندگی روزمره خود تجربه می کنند. افراد ممکن است لرزش، انقباض، تنش عضلانی، حالت تهوع، تحریک پذیری، تمرکز ضعیف، افسردگی، خستگی، سردرد، سبکی سر، تنگی نفس یا گرگرفتگی داشته باشند.

اختلال پانیک:  افراد مبتلا به اختلال هراس دچار حملات پانیک با احساس وحشت می شوند که به طور ناگهانی و مکرر بدون هیچ هشداری رخ می دهد. در طول حملات، افراد ممکن است احساس کنند که نمی توانند نفس بکشند، کنترل خود را از دست داده اند، دچار حمله قلبی شده اند یا حتی در حال مرگ هستند. علائم فیزیکی ممکن است شامل درد قفسه سینه، سرگیجه، حالت تهوع، تعریق، سوزن سوزن شدن یا بی حسی و ضربان قلب تند باشد. برخی از افراد یک حمله جداگانه را تجربه خواهند کرد، در حالی که برخی دیگر دچار اختلال هراس طولانی مدت خواهند شد. در هر صورت، اغلب اضطراب زیادی بین حملات وجود دارد، زیرا هیچ راهی برای دانستن زمان وقوع حمله بعدی وجود ندارد. اختلالات هراس اغلب در اوایل بزرگسالی شروع می شود. بسیاری از افراد مبتلا به اختلال هراس از آگورافوبیا (ترس غیرطبیعی از مکان‌های باز یا عمومی) نیز رنج می‌برند.

فوبیا  ترس های غیر منطقی هستند. افراد مبتلا به فوبیا متوجه می‌شوند که ترس‌هایشان غیرمنطقی است، اما فکر کردن یا رویارویی با شی یا موقعیت ترسناک می‌تواند باعث حمله هراس یا اضطراب شدید شود.

فوبیا اغلب ترس از یک شی یا موقعیت خاص است. اشیاء و موقعیت‌های ترسناک معمولاً در فوبیاهای خاص عبارتند از: حیوانات، تونل‌ها، آب و ارتفاعات. شایع ترین فوبیای خاص ترس از سخنرانی در جمع است.

فوبیای اجتماعی یا اختلال اضطراب اجتماعی  با اضطراب شدید و خودآگاهی بیش از حد در موقعیت های اجتماعی روزمره مشخص می شود. افراد مبتلا به فوبیای اجتماعی ترس از قضاوت شدن توسط دیگران، خجالت کشیدن یا تحقیر شدن دارند. این ترس ممکن است با کار یا مدرسه و سایر فعالیت های معمولی تداخل داشته باشد.

اختلال وسواس اجباری (OCD)  با افکار یا رفتارهای مضطرب غیرقابل کنترل مشخص می شود. افراد مبتلا به OCD گرفتار افکار و تصاویر مداوم و ناخوشایند یا نیاز فوری به شرکت در مراسم خاصی هستند. برخی از مبتلایان به OCD ممکن است فقط افکار وسواسی بدون تشریفات مربوطه داشته باشند. افکار یا تصاویر مزاحم (مثلا ترس از میکروب ها) وسواس نامیده می شوند و مراسمی که برای خلاص شدن از شر آنها انجام می شود (مثلاً شستن دست ها) اجبار نامیده می شود. به عنوان مثال، افرادی که به میکروب ها وسواس دارند ممکن است دست های خود را بیش از حد بشویند. فرد از انجام رفتارهای آیینی راضی نیست، اما این را تنها راه رهایی موقت از افکار وسواسی می داند.

اختلال استرس پس از سانحه  پس از حوادث وحشتناکی مانند سوء استفاده فیزیکی یا جنسی، تصادفات رانندگی، جنگ یا بلایای طبیعی، افراد را تحت تاثیر قرار می دهد. افراد مبتلا به PTSD ممکن است افسردگی، فلاش بک، کابوس، مشکلات خواب، تحریک پذیری، پرخاشگری، خشونت و احساس بی حسی یا بی حسی را تجربه کنند. علائم را می توان با هر چیزی که فرد را به یاد تروما می اندازد، ایجاد کرد.