درمان در کودکان و نوجوانان
به طور کلی، متخصصان مراقبت‌های بهداشتی بسته به علائم، عوارض جانبی دارو و سایر موارد، در مورد درمان کودکان و نوجوانان به صورت موردی تصمیم می‌گیرند.
به طور کلی، درمان شامل موارد زیر است:
- داروها. تحقیقات کمتری در مورد ایمنی و اثربخشی داروهای دوقطبی در کودکان نسبت به بزرگسالان وجود دارد، بنابراین متخصصان مراقبت‌های بهداشتی اغلب بر اساس تحقیقات بزرگسالان در مورد درمان تصمیم می‌گیرند. کودکان و نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی اغلب همان نوع داروهایی را دریافت می‌کنند که بزرگسالان مصرف می‌کنند. دلیل این امر این است که کودکان در مطالعات کمتری شرکت کرده‌اند. اما کودکان می‌توانند به داروها واکنش متفاوتی نسبت به بزرگسالان نشان دهند. برخی از کودکان ممکن است برای بهترین نتیجه نیاز به امتحان کردن بیش از یک دارو داشته باشند.
- گفتاردرمانی. درمان اولیه و طولانی‌مدت می‌تواند به جلوگیری از بازگشت علائم کمک کند. گفتاردرمانی که به عنوان روان‌درمانی نیز شناخته می‌شود، می‌تواند به کودکان و نوجوانان کمک کند تا روال‌های خود را مدیریت کنند، بهتر کنار بیایند، با مشکلات یادگیری کنار بیایند، مشکلات اجتماعی را بهبود بخشند و پیوندهای خانوادگی و ارتباطات را قوی‌تر کنند. در صورت نیاز، گفتاردرمانی می‌تواند مشکلات سوءمصرف الکل یا مواد مخدر را که در کودکان بزرگتر و نوجوانان مبتلا به اختلال دوقطبی رایج است، درمان کند.
- آموزش روانی. آموزش روانی می‌تواند شامل یادگیری علائم اختلال دوقطبی و تفاوت آنها با رفتارهای مرتبط با سن، موقعیت و رفتار فرهنگی مناسب فرزند شما باشد. دانستن بیشتر در مورد اختلال دوقطبی همچنین می‌تواند به شما در حمایت از فرزندتان کمک کند.
- پشتیبانی. معلمان و مشاوران مدرسه می‌توانند در یافتن خدمات کمک کنند. آنها و خانواده و دوستان می‌توانند موفقیت را تشویق کنند.
- ۰۴/۰۷/۰۱