این یک لنگر از مواد خارجی است که در فک شما قرار می گیرد تا جایگزین ریشه دندان از دست رفته شود. به آن به عنوان یک سیستم پشتیبانی فکر کنید که در آن می توان دندان های جدید را به هم متصل کرد. شما می توانید یکی از آنها را تهیه کنید یا می توانید تمام دندان های خود را با ایمپلنت جایگزین کنید .
اما مفهوم مهم اینجاست - لنگرها با جراحی در استخوان فک زنده قرار می گیرند. پس از آن، سلول های استخوانی شما باید بقیه کارها را انجام دهند. سلول های استخوانی باید لنگر را بپذیرند و استخوان جدید را در اطراف رشد کنند و به ایمپلنت جدید بچسبند. واقعا به همین سادگیه. اصطلاح این " استئواینتگراسیون " است. به معنای واقعی کلمه ادغام / پذیرش ایمپلنت در بافت استخوانی / استخوانی شما. ایمپلنت‌ها پیچ‌هایی نیستند که مانند پیچ‌هایی که به چوب می‌روند، در فک قرار می‌گیرند. بلکه عناصر خارجی بدن شما باید بپذیرد و رد نکند.
هیچ جادویی وجود ندارد. ایمپلنت ها مانند قطعات خودرو که به یکدیگر پیچ می شوند عمل نمی کنند. استخوان ایمپلنت دندانی تیتانیوم یا زیرکونیا را می پذیرد یا رد می کند . ایمپلنت ها در بدن شما پذیرفته می شوند و بافت شما با رشد استخوان در اطراف و اتصال و بهبودی به ایمپلنت ها آن را می پذیرد.
مشکلات رایج ایمپلنت دندان:
پری ایمپلنتیت
پری ایمپلنتیت به معنای واقعی کلمه از دست دادن استخوان یا التهاب اطراف ایمپلنت دندانی است. این اصطلاح واقعاً معنای دیگری ندارد جز اینکه شما مقداری بافت بهم ریخته در اطراف ایمپلنت دارید. اما سوال اینجاست که چرا بافت ناسالم و تحریک شده است؟ صرف نظر از اینکه چه چیزی باعث این وضعیت می شود، معمولاً منجر به شکست ایمپلنت و نیاز به برداشتن و جایگزینی ایمپلنت می شود.
عفونت ایمپلنت
عفونت های ایمپلنت به دلایل زیادی در اطراف ایمپلنت ها اتفاق می افتد. معمولاً مدت کوتاهی پس از کاشت ایمپلنت اتفاق می افتد. اگر ایمپلنت عفونی شود معمولاً منجر به رد ایمپلنت می شود. این مشکل به راحتی قابل اصلاح است زیرا ایمپلنت شل شده و به راحتی قابل برداشتن و بعداً جایگزینی است. عفونت های اطراف ایمپلنت ها در صورت عدم درمان می توانند جدی شوند و به سایر نواحی بدن شما سرایت کنند. بیماران سالم معمولاً پس از برداشتن ایمپلنت عفونی با عوارض کمی بهبود می یابند. اگر سالم نیستید نباید ایمپلنت دندان انجام دهید. به عنوان مثال، اگر دیابت کنترل نشده دارید یا اگر سیستم ایمنی ضعیفی دارید.
رد ایمپلنت
ایمپلنت ها یک ماده خارجی هستند که در بدن شما قرار می گیرند. هرکسی مواد خارجی قرار داده شده در فک خود را نمی پذیرد. ایمپلنت ها عموما از آلیاژ تیتانیوم (تیتانیوم مخلوط با فلزات دیگر) یا زیرکونیا ساخته می شوند. تیتانیوم فلزی است که با گذشت زمان بسیار آهسته خورده می شود و به اکسید تیتانیوم تبدیل می شود. اکسیدهای تیتانیوم به داخل استخوان فک نشت می کند و می تواند باعث رد ایمپلنت توسط بدن شود. دفع تیتانیوم به دلیل خوردگی معمولاً سالها بعد اتفاق می افتد زیرا روند خوردگی کند است. ایمپلنت‌های تیتانیوم جدیدتر دارای پوشش‌های ویژه‌ای روی سطح هستند تا به بهبود بهتر فلز و مقاومت در برابر خوردگی کمک کنند. همه ایمپلنت های تیتانیوم یکسان ساخته نمی شوند. ایمپلنت زیرکونیا خورده نمی شود و ممکن است برای افرادی که حساسیت دارند انتخاب بهتری باشد.
آلرژی به ایمپلنت دندان
ایمپلنت‌ها در صورت بروز آلرژی و حساسیت به تیتانیوم و زیرکونیا می‌توانند بلافاصله پس زدن را تجربه کنند. آلرژی به خود ماده می تواند باعث رد شود. تست مواد مانند ملیسا و تست زیست سازگاری در دسترس هستند. این آزمایش ها می توانند مشخص کنند که آیا فردی به زیرکونیا یا تیتانیوم واکنش نشان می دهد. به طور کلی، احتمال واکنش افراد به تیتانیوم بیشتر از زیرکونیا است، اما واکنش پذیری به هر یک نادر است. فقط به یاد داشته باشید، اگر شما حساس هستید، بهتر است از ایمپلنت زیرکونیا استفاده کنید، زیرا احتمال رد تیتانیوم سالها بعد از کاشت آن بیشتر خواهد بود. همچنین فقط به این دلیل که امروز واکنشی نشان نمی دهید به این معنی نیست که فردا واکنشی نشان نخواهید داد. گاهی اوقات آلرژی پس از قرار گرفتن در معرض ماده ای چند روز یا سال بعد ایجاد می شود.
- ۰۲/۰۵/۳۰