بیشتر بارداری ها 37 تا 42 هفته طول می کشد، اما برخی از آنها بیشتر طول می کشد. اگر بارداری شما بیش از 42 هفته طول بکشد، به آن پس از ترم (سررسید گذشته) می گویند. این در تعداد کمی از بارداری ها اتفاق می افتد.
در حالی که برخی از خطرات در بارداری پس از ترم وجود دارد، اکثر نوزادان پس از ترم سالم به دنیا می آیند. ارائه‌دهنده مراقبت‌های بهداشتی شما می‌تواند آزمایش‌های خاصی را برای بررسی سلامت کودک شما انجام دهد. نظارت دقیق بر سلامت کودک به افزایش شانس نتایج خوب کمک می کند.
بسیاری از زنانی که 40 هفته را پشت سر می گذارند واقعاً پس از ترم نیستند. تاریخ سررسید آنها به درستی محاسبه نشده است. از این گذشته، تاریخ سررسید دقیق نیست، بلکه یک تخمین است.
تاریخ زایمان شما بر اساس اولین روز آخرین قاعدگی، اندازه رحم (رحم) در اوایل بارداری و با سونوگرافی در اوایل بارداری تخمین زده می شود. با این حال:
- بسیاری از زنان نمی توانند روز دقیق آخرین قاعدگی خود را به خاطر بسپارند، که پیش بینی تاریخ زایمان را دشوار می کند.
- طول همه دوره های قاعدگی یکسان نیست.
- برخی از زنان در اوایل بارداری برای تعیین دقیق ترین تاریخ زایمان خود سونوگرافی انجام نمی دهند.
زمانی که بارداری واقعاً پس از ترم باشد و از 42 هفته گذشته باشد، هیچ کس به طور قطع نمی داند چه چیزی باعث وقوع آن می شود.
اگر تا هفته 42 زایمان نکرده باشید، خطرات سلامتی بیشتری برای شما و کودکتان وجود دارد.
جفت رابط بین شما و نوزادتان است. همانطور که تاریخ زایمان خود را پشت سر می گذارید، جفت ممکن است به خوبی قبل عمل نکند. این می تواند میزان اکسیژن و مواد مغذی دریافتی کودک از شما را کاهش دهد. در نتیجه، کودک:
- ممکن است مثل قبل رشد نکند.
- ممکن است علائم استرس جنین را نشان دهد. این بدان معنی است که ضربان قلب نوزاد به طور طبیعی واکنش نشان نمی دهد.
- ممکن است در طول زایمان زمان سخت تری داشته باشد.
- احتمال مرده زایی (مرده به دنیا آمدن) بیشتر است. مرده زایی شایع نیست اما بعد از هفته 42 بارداری بیشترین افزایش را دارد.
مشکلات دیگری که ممکن است رخ دهد:
- اگر کودک بیش از حد بزرگ شود، می تواند زایمان طبیعی را برای شما دشوارتر کند. ممکن است نیاز به زایمان سزارین (سزارین) داشته باشید.
- ممکن است مقدار مایع آمنیوتیک (آبی اطراف نوزاد) کاهش یابد. هنگامی که این اتفاق می افتد، بند ناف ممکن است تحت فشار قرار گیرد. این همچنین می تواند اکسیژن و مواد مغذی دریافتی کودک از شما را محدود کند.
هر یک از این مشکلات می تواند نیاز به سزارین را افزایش دهد.
تا زمانی که به هفته 41 نرسیده اید، ارائه دهنده شما ممکن است کاری انجام ندهد مگر اینکه مشکلی وجود داشته باشد.
اگر به هفته 41 برسید (1 هفته عقب افتاده)، ارائه دهنده شما آزمایشاتی را برای بررسی نوزاد انجام می دهد. این تست ها شامل تست بدون استرس و پروفایل بیوفیزیکی (سونوگرافی) می باشد.
- آزمایشات ممکن است نشان دهد که کودک فعال و سالم است و میزان مایع آمنیوتیک طبیعی است. در این صورت، پزشک شما ممکن است تصمیم بگیرد که صبر کند تا شما به تنهایی شروع به زایمان کنید.
- این آزمایشات همچنین می تواند نشان دهد که نوزاد مشکل دارد. شما و ارائه دهنده تان باید تصمیم بگیرید که آیا زایمان باید القا شود یا خیر.
وقتی به هفته های 41 تا 42 برسید، خطرات سلامتی برای شما و کودکتان حتی بیشتر می شود. ارائه دهنده شما احتمالاً می خواهد زایمان را القا کند. در زنان مسن تر، به ویژه بالای 40 سال، ممکن است القای زایمان در اوایل هفته 39 توصیه شود.
- ۰۲/۰۷/۰۶