سرگیجه احساس بی ثباتی یا چرخیدن است. وقتی افراد سرگیجه دارند، ممکن است احساس کنند که در حال چرخش یا شناور هستند. سرگیجه میتواند در نتیجه فعالیتهای عادی روزانه، مانند ایستادن خیلی سریع رخ دهد. با این حال، حملات شدیدتر سرگیجه ممکن است نتیجه یا علامت اختلال تعادل باشد.
اختلالات تعادل به طیف وسیعی از شرایطی اشاره دارد که باعث علائم سرگیجه می شود، از جمله احساس شناور بودن، چرخیدن یا حرکت حتی در حالت ثابت ماندن. در حالی که طلسم سرگیجه گاه به گاه طبیعی است، اختلالات تعادل باعث بی ثباتی مزمن می شود، که می تواند خطر قابل توجهی برای سلامت کلی و سبک زندگی ایجاد کند. اختلالات رایج تعادل عبارتند از:
سرگیجه موضعی حمله ای خوش خیم (BPPV) - این احساس چرخش به مدت چند ثانیه تا چند دقیقه پس از حرکات سریع سر است. BPPV ناشی از شل شدن کریستال های گوش داخلی است و به راحتی قابل درمان است.
افیوژن گوش میانی — در غیر این صورت به عنوان اوتیت میانی سروزی شناخته می شود، مایع در گوش میانی می تواند باعث عدم تعادل و سرگیجه چرخشی شود.
عفونتهای گوش میانی — عفونتهای گوش میانی (اوتیت میانی) میتواند باعث عدم تعادل و سرگیجه چرخشی شود.
بیماری منیر — این بیماری بر گوش داخلی تأثیر می گذارد و می تواند باعث سرگیجه شدید، کاهش شنوایی و وزوز گوش شود. این بیماری زمانی رخ میدهد که مایع در گوش داخلی جمع میشود و سیگنالها را به مناطقی از مغز که تعادل را کنترل میکنند مسدود میکند.
نوریت دهلیزی - به عنوان احساس سرگیجه چرخشی مداوم که برای چندین ساعت تا چند روز طول میکشد مشخص میشود، به دلیل عفونت ویروسی در سیستم تعادل گوش داخلی است.
نوروم آکوستیک — که به عنوان شوانوم دهلیزی نیز شناخته می شود، این تومورهای اعصاب تعادلی می توانند باعث کاهش شنوایی، وزوز گوش، عدم تعادل شوند و به ندرت می توانند باعث سرگیجه چرخشی شوند.
علائم
علائم اختلال تعادل می تواند به طور چشمگیری از نظر فراوانی و شدت متفاوت باشد. علائم گاه به گاه یا شدیدتر در نهایت می تواند تأثیر عمیقی بر سلامت کلی و کیفیت زندگی داشته باشد. شایع ترین علائم اختلال تعادل عبارتند از:
سرگیجه و سبکی سر — احساس عدم تعادل، شناور بودن یا چرخیدن رایج است و می تواند منجر به افتادن یا آسیب شود.
تاری دید — اجسام دور و نزدیک ممکن است مبهم یا با تعریف ضعیف ظاهر شوند.
تهوع — احساس بیماری یا استفراغ اغلب با علائم دیگر همراه است.
گزینه های درمان
درمان اختلالات تعادل ابتدا نیاز به تشخیص واضح دارد. در صورتی که یک اختلال ناشی از یک مشکل زیربنایی گوش، مانند عفونت باشد، ابتدا به مشکل اولیه پرداخته می شود ممکن است سرگیجه یا سرگیجه را برطرف کند. اغلب، درمان شامل موارد زیر است:
-
دارو — داروهای تجویزی، از جمله داروهای ضد تهوع، استروئیدها، داروهای میگرن، یا آنتی بیوتیک ها ، می تواند در طول دوره های سرگیجه یا سرگیجه تسکین دهد.
داروهایی که معمولاً برای سرگیجه از جمله مکلیزین، آنتیورت و استخوان استفاده میشوند، میتوانند تعادل را بسیار بدتر کنند و برای اکثر بیماران مبتلا به عدم تعادل باید از مصرف آنها اجتناب شود.
درمان تعادل (دهلیزی) — درمانی که عملکرد تعادل را بهبود می بخشد اغلب برای درمان تعدادی از مشکلات تعادل استفاده می شود.
تغییر رفتار — تغییر برخی از عوامل سبک زندگی، مانند مصرف سدیم، می تواند به به حداقل رساندن اثرات اختلالات تعادل کمک کند.
جراحی — در موارد شدیدتر، پزشکان میتوانند گوش داخلی را با یک جراحی اصلاحی تثبیت کنند یا ممکن است از روشهای جراحی مخرب برای جلوگیری از همکاری گوش داخلی و مغز استفاده کنند. .
- ۰۲/۰۹/۲۲