جایگزینی دیسک مصنوعی کمر یک روش جراحی است که برای درمان انواع خاصی از کمردرد و بیماری های دیسک دژنراتیو در ستون فقرات کمر (کمر) طراحی شده است. این روش شامل برداشتن دیسک بین مهره ای آسیب دیده یا تحلیل رفته در ناحیه کمر و جایگزینی آن با دیسک مصنوعی است.
دیسک های بین مهره ای بالشتک های نرم و ژل مانندی هستند که بین هر مهره در ستون فقرات قرار دارند. آنها جذب شوک را فراهم می کنند و امکان انعطاف و حرکت در ستون فقرات را فراهم می کنند. با گذشت زمان، این دیسک‌ها می‌توانند فرسوده شوند، آسیب ببینند یا فتق پیدا کنند و منجر به درد و کاهش تحرک شوند.
هدف از تعویض دیسک مصنوعی کمر، تسکین درد، بازیابی عملکرد و حفظ حرکت طبیعی ستون فقرات است. این یک جایگزین برای جراحی سنتی فیوژن ستون فقرات کمری در نظر گرفته می شود که به طور دائم دو مهره مجاور را با هم ترکیب می کند. فیوژن حرکت بین مهره‌های ذوب شده را محدود می‌کند، اما می‌تواند منجر به فشار اضافی بر روی دیسک‌های اطراف شود و به طور بالقوه مشکلات بیشتری را در دراز مدت ایجاد کند.
در جراحی تعویض دیسک مصنوعی کمر، جراح برشی در قسمت پایین کمر ایجاد می‌کند و با احتیاط دیسک آسیب دیده را جدا می‌کند و در عین حال بافت سالم را تا حد امکان حفظ می‌کند. سپس دیسک مصنوعی که از فلز یا ترکیبی از اجزای فلزی و پلاستیکی ساخته شده است، بین مهره های مجاور قرار می گیرد. این دستگاه برای تقلید از عملکرد یک دیسک طبیعی طراحی شده است، پشتیبانی می کند و امکان حرکت کنترل شده در ناحیه تحت درمان را فراهم می کند.
در یک بررسی سیستمیک اخیر سیزده مطالعه بالینی نشان داد که میزان رضایت بیمار از تعویض دیسک مصنوعی کمر (LADR) به طور کلی در محدوده 75٪ تا 93٪ گزارش شده است. در مجموع 946 بیمار حداقل سه سال نتایج پیگیری را گزارش کردند. این بررسی نشان می‌دهد که LADR به طور موثری باعث تسکین درد و بهبود کیفیت زندگی می‌شود. میزان عوارض و عمل مجدد قابل قبول بود.
موفقیت تعویض دیسک مصنوعی کمر به عوامل متعددی از جمله سلامت کلی بیمار، تجربه جراح و رعایت مراقبت های بعد از عمل و توانبخشی بستگی دارد. همچنین، باید گفت که تشخیص دقیق عامل درد در ستون فقرات کمری برای نتیجه مطلوب بیمار ضروری است. با ادامه پیشرفت فناوری و تکنیک های جراحی، میزان موفقیت نیز ممکن است تغییر کند.
- ۰۲/۱۰/۰۹