وسواس تقارن یا وسواس قرینه یکی از انواع شایع وسواس میباشد که موجب صدمات جسمی و روحی میشود. این وسواس در اوایل سنین کم بروز میکند و معمولاً دیگران آن را تأیید میکنند؛ زیرا از دید بزرگترها این بیماری از فرزندشان فردی منظم و مرتب میسازد. افرادی که دچار وسواس تقارن میشوند بر روی نحوه قرارگرفتن اجسام حساس هستند و در مواردی که اجسام نامرتب بر سر جای خود قرار داشته باشند دچار ناراحتی و حساسیت میشوند. این افراد حتی نسبت به دستخطهایی که مرتب نوشته نشده باشند حساسیت دارند. در بیماری قرینگی یا تقارن، فرد زمان زیادی را صرف مرتب نمودن اجسام میکند. این افراد گاهی دچار خرافات نیز میشوند به طور مثال عنوان میکنند اگر وسایل مرتب سر جای خود قرار نگیرد مادرم تصادف میکند! جالب است این فرد با علم به اینکه تفکرش مضحک میباشد، اما باز اصرار بدان دارد. گاهی ابتداییترین وسواسها به مسائل بزرگ و پیچیده تبدیل خواهد شد. افرادی که دچار وسواس تقارن میشوند باید هرچه سریعتر به روانپزشک یا روانشناس مراجعه نمایند. به روشهای زیر میتوان اقدام به درمان وسواس قرینگی کرد:
- درمان شناختی – رفتاری: این روش درمان، روشی گفتاری میباشد که به بیمار کمک میکند تا علتهای فکری که این بیماری را تغذیه میکند را شناسایی نماید. پس از اینکه این الگوها و علتها مشخص شد به بیمار کمک میشود تا با آنها مقابله نموده و آنها را مرتفع نماید.
- درمان شناختی – رفتاری مبتنی بر ذهنآگاهی: در این روش به بیمار آموزش داده میشود که افکار مزاحم هیچ تسلطی بر آنها ندارد و تنها زمانی که به آنها پاسخ داده شود این افکار پررنگ و همچنین ترسها تقویت خواهند شد. فن ذهنآگاهی شامل تمرینات تنفسی، مدیتیشن و تجسم هدایت شده میباشد.
درمان وسواس ترس از بیماری
یکی از انواع مشکلات اضطراب، ترس از بیماری میباشد. در این اختلال فرد بدون اینکه هیچ علائم بیماری داشته باشد از بیمار شدن هراس دارد. در این ترس فرد بیمار تمرکز بیش از اندازه به جسم خود دارد به حدی که عملکرد روزانه وی را تحتتأثیر قرار خواهد داد. درمان شناختی رفتاری مؤثرترین روش در بهبود این بیماری میباشد. اما اگر این اختلال شدت زیادی داشته باشد میتوان از داروهای مهارکننده نظیر فلوکستین، سرترالین و….. استفاده نمود البته مصرف این داروها باید با رواندرمانی همراه باشد برای غلبه بر ترس از بیماری میتوان روشهای زیر را انجام داد:
- اعتراف به ترس نماییم: باید به خودمان تلقین نماییم که ترس نمیتواند یک ضعف باشد.
- سبک زندگی خود را تغییر بدهیم: باید نسبت به همه امور نگرشی مثبت داشته باشیم. با تغییر سبک زندگی، ترس و اضطراب به میزان قابلتوجهی از بین میرود.
- باید به خودمان گوشزد کنیم که سالم هستیم: باید بر سلامتی خود تمرکز نماییم و همواره به خودمان بگوییم که «من سالم هستم».
- تفریحات سالم را برای خود مشخص نماییم: اوقات فراغت خود را به تفریحات سالم اختصاص بدهیم و از توجه بیش از اندازه به جسم خود دست برداریم.
- به دنبال افکار تحریککننده نباشیم: باید بدانیم چه افکاری باعث حساسیت و تحریک ما میشود باید به آنها بیاعتنا بود و بهسلامتی خود اهمیت بدهیم
- و.……
- ۰۲/۱۰/۲۳