عوارض جانبی احتمالی پرتودرمانی چیست؟

 

عوارض جانبی پرتودرمانی برای مغز ممکن است تا دو تا سه هفته پس از شروع درمان شما رخ ندهد. بسیاری از افراد ریزش مو را تجربه می کنند، اما میزان آن از فردی به فرد دیگر متفاوت است. پس از پایان درمان ممکن است موها دوباره رشد کنند.

سوزش پوست دومین عارضه جانبی شایع گزارش شده است. پوست اطراف گوش و پوست سر ممکن است خشک، خارش دار، قرمز یا حساس شود. سعی نکنید این عارضه جانبی را به تنهایی درمان کنید. به محض وقوع، به دنبال درمان پزشکی حرفه ای باشید. خستگی یکی دیگر از عوارض جانبی احتمالی است. بهترین راه برای مبارزه با خستگی این است که یک رژیم ورزشی روزانه داشته باشید که قابل تحمل و پایدار باشد، یک رژیم غذایی سالم داشته باشید و برای حمایت به دوستان و خانواده تکیه کنید. سطح انرژی طبیعی شما باید حدود شش هفته پس از پایان درمان بازگردد. خستگی ممکن است دو تا سه هفته پس از تکمیل پرتو درمانی طولانی مدت (چند هفته ای) بدترین حالت باشد.

ادم  (تورم مغز) نیز یک عارضه جانبی شایع است. اگر سردرد یا احساس فشار دارید به انکولوژیست خود اطلاع دهید. پزشک ممکن است داروهایی را برای کمک به کاهش تورم مغز، جلوگیری از تشنج یا کنترل درد تجویز کند. اگر همزمان شیمی درمانی و پرتودرمانی را دریافت کنید، ممکن است عوارض جانبی شدیدتری را تجربه کنید. پزشک می تواند راه هایی را برای کاهش این علائم پیشنهاد کند.

سایر عوارض جانبی احتمالی عبارتند از:

• مشکلات شنوایی
• حالت تهوع
• استفراغ
• از دست دادن اشتها
• مشکلات حافظه یا گفتار
• سردرد

بالای صفحه

برخی از خطرات یا عوارض احتمالی چیست؟

تابش یک سلاح قدرتمند در برابر سلول های سرطانی است، اما گاهی اوقات بافت های سالم مغز را نیز از بین می برد. این عارضه جانبی شدید نکروز پرتویی نامیده می شود. نکروز (اثر دیررس دوزهای بالای پرتو) می تواند در تعداد کمی از موارد باعث سردرد، تشنج یا حتی مرگ شود. این می تواند شش ماه تا چند سال پس از درمان رخ دهد. با این حال، امروزه به دلیل پرتودرمانی های جدیدتر و هدفمندتر و ظهور فناوری های تصویربرداری قدرتمند،  نقشه برداری مغز  و اطلاعات، خطر نکروز کمتری وجود دارد.

سایر عوارض عبارتند از:

• نقایص عصبی (این معمولاً به ناحیه ای از مغز که تحت درمان است بستگی دارد)
• مشکلات شناختی
• تشنج
• سردرد
• بازگشت رشد تومور

در کودکان، اشعه ممکن است به غده هیپوفیز  و سایر قسمت های مغز آسیب برساند. این می تواند باعث مشکلات یادگیری یا کندی رشد و توسعه شود. علاوه بر این، پرتودرمانی در دوران کودکی خطر ابتلا به تومورها را در مراحل بعدی زندگی افزایش می دهد. محققان در حال مطالعه شیمی درمانی به عنوان جایگزینی برای پرتودرمانی در کودکان مبتلا به تومورهای مغزی هستند.