اختلال کمبود توجه/بیش فعالی که ADHD نیز نامیده می شود، یک بیماری طولانی مدت است که میلیون ها کودک را تحت تاثیر قرار می دهد. اغلب تا بزرگسالی ادامه می یابد. ADHD شامل ترکیبی از مشکلات مداوم است. اینها می تواند شامل مشکل در توجه، بیش فعال بودن و تکانشی بودن باشد. برای ارتباط با بهترین روانشناس کودک در تهران با گروه ویان تماس بگیرید.
کودکان مبتلا به ADHD همچنین ممکن است عزت نفس پایین و روابط مشکل دار داشته باشند و در مدرسه عملکرد ضعیفی داشته باشند. علائم گاهی با افزایش سن کاهش می یابد. برخی از افراد هرگز به طور کامل علائم ADHD خود را بیشتر نمی کنند، اما می توانند استراتژی هایی را برای موفقیت یاد بگیرند.
در حالی که درمان ADHD را درمان نمی کند، می تواند کمک زیادی به علائم کمک کند. علاوه بر آموزش در مورد ADHD، درمان می تواند شامل داروها و رفتار درمانی باشد. تشخیص و درمان به موقع می تواند تفاوت زیادی در نتایج ایجاد کند.
محصولات و خدمات
علائم
از ویژگی های اصلی ADHD می توان به عدم توجه و بیش فعال و تکانشی بودن اشاره کرد. علائم ADHD معمولاً قبل از 12 سالگی شروع می شود. در برخی از کودکان، می توان آنها را در سن 3 سالگی دید. علائم ADHD می تواند خفیف، متوسط یا شدید باشد. علائم باید در دو یا چند موقعیت مانند خانه و مدرسه دیده شوند. علائم باعث ایجاد مشکلاتی در رشد و زندگی روزمره می شود و ممکن است تا بزرگسالی ادامه یابد.
ADHD در پسران بیشتر از دختران رخ می دهد. رفتارها در پسران و دختران می تواند متفاوت باشد. به عنوان مثال، پسرها ممکن است بیش فعال تر باشند و دختران ممکن است بی سر و صدا به آنها توجه نکنند.
سه نوع ADHD وجود دارد:
- عمدتا بی توجه. در این نوع، بیشتر علائم تحت بی توجهی قرار می گیرند. این به معنای مشکل داشتن تمرکز و ماندن در یک کار است. همچنین شامل مشکل در سازماندهی و سازماندهی می شود.
- عمدتا بیش فعال و تکانشی. در این نوع، بیشتر علائم شامل بیش فعال بودن و تکانشی بودن است. بیش فعالی یعنی بیش از حد فعال بودن و داشتن انرژی بیش از حد. ممکن است شامل رفتار مخرب باشد. تکانشگر بودن به این معناست که بدون فکر کردن از قبل در مورد نتایج یا اثرات رفتار عمل کنید.
- ترکیب شده است. این نوع ترکیبی از علائم بی توجهی و علائم بیش فعالی و تکانشی است. فرد معیارهای هر دو نوع عمدتاً بی توجه و عمدتاً بیش فعال و تکانشی ADHD را دارد.
علائم بی توجهی
کودکی که الگوی بی توجهی نشان می دهد اغلب ممکن است:
- در انجام تکالیف مدرسه به دقت به جزئیات توجه نکنید یا اشتباهات بی دقتی انجام دهید.
- در تمرکز روی کارها یا بازی مشکل دارید.
- به نظر می رسد که گوش نمی دهد، حتی زمانی که مستقیماً با او صحبت می شود.
- به سختی از دستورات پیروی کنید و تکالیف مدرسه یا کارهای خانه را تمام نکنید.
- در سازماندهی کارها و فعالیت ها مشکل دارند.
- از کارهایی که نیاز به تلاش ذهنی متمرکز دارند، مانند تکالیف، دوری کنید یا دوست نداشته باشید.
- اقلام مورد نیاز برای کارها یا فعالیت ها را گم کنید، به عنوان مثال، اسباب بازی، تکالیف مدرسه، مداد.
- به جای اینکه یک کار را به پایان برسانید، به راحتی با چیزها، افکار یا فعالیت های دیگر پرت شوید.
- انجام برخی از فعالیت های روزانه مانند فراموشی انجام دادن کارهای روزمره را فراموش کنید.
علائم بیش فعالی و تکانشی
کودکی که الگویی از علائم بیش فعالی و تکانشی را نشان می دهد اغلب ممکن است:
- با دست ها یا پاها بی قراری کنید یا ضربه بزنید، یا روی صندلی تکان بخورید.
- نشستن در کلاس درس یا موقعیت های دیگر برایتان مشکل است.
- در حرکت باشید، در حرکت مداوم.
- در موقعیت هایی که مناسب نیست بدوید یا بالا بروید.
- در بازی کردن یا انجام یک فعالیت بی سر و صدا مشکل دارید.
- زیاد حرف بزن
- پاسخ‌ها را تار کنید و حرف سؤال‌کننده را قطع کنید.
- در انتظار نوبت مشکل دارید.
- مکالمات، بازی ها یا فعالیت های دیگران را قطع کنید.
توسعه معمولی در مقابل ADHD
اکثر کودکان سالم در یک زمان بی توجه، بیش فعال یا تکانشی هستند. برای کودکان پیش دبستانی معمول است که دامنه توجه کوتاهی داشته باشند و نتوانند برای مدت طولانی به یک فعالیت پایبند باشند. حتی در کودکان بزرگتر و نوجوانان، دامنه توجه اغلب به میزان علاقه بستگی دارد.
در مورد بیش فعالی هم همینطور است. کودکان خردسال به طور طبیعی پرانرژی هستند. آنها اغلب پس از مدت ها پس از اینکه والدین خود را خسته کرده اند هنوز پر از انرژی هستند. و برخی از کودکان به طور طبیعی سطح فعالیت بالاتری نسبت به سایرین دارند. هرگز نباید کودکان را فقط به این دلیل که با دوستان یا خواهر و برادر خود متفاوت هستند در زمره مبتلایان ADHD طبقه بندی کرد.
کودکانی که در مدرسه مشکل دارند اما در خانه یا با دوستانشان به خوبی کنار می آیند ممکن است نگرانی دیگری به جز ADHD داشته باشند. همین امر در مورد کودکانی که در خانه بیش فعال یا بی توجه هستند، اما تکالیف مدرسه و دوستی آنها تحت تأثیر قرار نمی گیرد، صادق است.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد
اگر نگران هستید که کودک شما علائم ADHD را نشان می دهد، به پزشک اطفال یا متخصص مراقبت های بهداشتی خانواده خود مراجعه کنید. متخصص مراقبت های بهداشتی شما می تواند یک ارزیابی پزشکی برای بررسی علل دیگر علائم کودک شما انجام دهد. سپس در صورت نیاز، کودک شما ممکن است به یک متخصص، مانند یک متخصص اطفال رشدی-رفتاری، روانشناس، روانپزشک یا متخصص مغز و اعصاب کودکان ارجاع داده شود.
- ۰۴/۰۱/۲۶