خجالتی بودن یا احساس خجالت، یک واکنش رایج و مورد انتظار در موقعیت‌های اجتماعی است. با این حال، اگر خجالتی بودن فرد باعث واکنش‌های جسمی و عاطفی مانند حملات پانیک، ترس شدید از تعامل با غریبه‌ها و درونگرایی شود، می‌تواند نشانه‌هایی از اختلال اضطراب اجتماعی باشد.
اگر شما یا شخصی که می‌شناسید، دچار اختلال اضطراب اجتماعی هستید، در اینجا نحوه تشخیص رسمی و همچنین راهنمایی‌هایی برای دریافت درمان و پشتیبانی ارائه شده است.
تشخیص
ابتدا، برای تشخیص رسمی به دنبال یک متخصص باشید. علائم بیماری‌های مختلف گاهی اوقات می‌توانند مشابه باشند، بنابراین مهم است که خودتان تشخیص ندهید. یک ارائه دهنده خدمات درمانی می‌تواند معاینه وضعیت روانی انجام دهد تا هر جنبه‌ای را که می‌تواند علائم اضطراب را برای بیمار ایجاد کند، ثبت کند. بحث در مورد علائم در موقعیت‌های خاص، و همچنین پرسشنامه‌های خودگزارش‌دهی و بررسی علائم رایج، به تعیین تشخیص رسمی نیز کمک خواهد کرد.
روان‌درمانی
یکی از رایج‌ترین روش‌های درمان این اختلال، روان‌درمانی است. به طور خاص، درمان شناختی رفتاری (CBT)، که به شما کمک می‌کند تا با خودگویی‌های منفی مقابله کنید و مهارت‌های مقابله‌ای را توسعه دهید تا بتوانید در موقعیت‌های اجتماعی راحت‌تر تعامل داشته باشید. آموزش مهارت‌های اجتماعی و ایفای نقش در CBT رایج است تا به بیمار فرصت‌هایی برای تمرین این ابزارهای ذهنی جدید بدهد.
دارو
دارودرمانی نیز ممکن است برای افرادی که اضطراب اجتماعی شدید دارند مفید باشد و رایج‌ترین داروهای تجویز شده توسط متخصصان مراقبت‌های بهداشتی SSRIها (مهارکننده‌های بازجذب سروتونین) و SNRIها (مهارکننده‌های بازجذب سروتونین-نوراپی نفرین) هستند. سروتونین یک انتقال‌دهنده عصبی است که بر خلق و خو و احساسات تأثیر می‌گذارد و SSRIها سطح سروتونین را در مغز افزایش می‌دهند که به کاهش اضطراب شدیدی که ممکن است تجربه کنید کمک می‌کند.
هر کسی به دارو واکنش متفاوتی نشان می‌دهد و یک روانپزشک می‌تواند با شما همکاری کند تا گزینه درمانی مناسب برای شما پیدا کند. اگر آماده دریافت پشتیبانی هستید، Talkiatry را در نظر بگیرید. ما مراقبت مجازی درون شبکه‌ای ارائه می‌دهیم و میتوانید اولین ویزیت را ظرف چند روز برنامه‌ریزی کنید. روانپزشکان ما با شما همکاری خواهند کرد تا یک برنامه درمانی متناسب با نیازهای شما پیدا کنند. با یک ارزیابی آنلاین کوتاه شروع کنید.
۵ نکته برای مقابله با اضطراب اجتماعی
در کنار گفتاردرمانی و دارو، چند روش مورد تایید متخصصان وجود دارد که می‌توان در خانه برای کمک به مقابله با احساس اضطراب در محیط‌های اجتماعی اجرا کرد.
تکنیک حواس پنجگانه را امتحان کنید
وقتی احساس اضطراب به شما دست می‌دهد، روی حواس پنجگانه خود تمرکز کنید تا آرام شوید: چه می‌بینید؟ چه بویی می‌شنوید؟ چه می‌شنوید؟ این به آرام شدن ذهن شما کمک می‌کند تا بتوانید ظرفیت ذهنی لازم برای تمرکز مجدد روی وظیفه فعلی یا مکالمه‌ای که پیش روی شماست را داشته باشید.
درمان مواجهه موقعیتی را امتحان کنید
درمان مواجهه موقعیتی نوعی درمان است که در آن شما به تدریج با ترس‌های خود در محیط‌های واقعی زندگی روبرو می‌شوید و با آنها مقابله می‌کنید. این روش معمولاً با راهنمایی و حمایت یک درمانگر انجام می‌شود (و مؤثرترین روش است)، اما میتوانید خودتان نیز آن را امتحان کنید. اولین قدم برای این تکنیک، شناسایی موقعیت‌های اجتماعی است که شما را مضطرب می‌کند. کارشناسان توصیه می‌کنند روش‌های کوچکی برای تمرین برای آن موقعیت‌های بزرگ اضطراب‌آور پیدا کنید. به عنوان مثال، اگر حضور در یک محیط گروهی بزرگ مانند مهمانی یا کنسرت شما را مضطرب می‌کند، اجتماعی بودن را در محیط‌های کوچکتر تمرین کنید و به تدریج آن را افزایش دهید - مانند مهمانی‌های شام کوچک یا پیاده‌روی در یک پارک عمومی.
از افرادی که با آنها راحت هستید بخواهید کمکتان کنند
همانطور که گفته شد، اضطراب اجتماعی ناشی از ترس از خجالت در موقعیت‌های اجتماعی است. درخواست از دوستان یا خانواده‌ای که به آنها اعتماد دارید تا در این موقعیت‌های خاص با شما صادق باشند، می‌تواند به غلبه بر گفتگوی منفی با خود که با این اختلال همراه است، کمک کند. معاشرت منظم با افرادی که به آنها اعتماد دارید و دریافت تایید آنها نیز می‌تواند به جلوگیری از انزوا کمک کند.
افزایش آگاهی شما در مورد سوء مصرف مواد
هنگام تجربه اضطراب شدید، برخی افراد ممکن است برای مقابله با آن به موادی مانند الکل روی آورند. تکیه بیش از حد به مواد می‌تواند منجر به اعتیاد شود. تحقیقات نشان می‌دهد که ارتباط بسیار قوی بین مصرف مواد و اختلالات اضطرابی وجود دارد، چه اضطراب اجتماعی، اختلال اضطراب فراگیر (GAD) یا انواع دیگری مانند اختلال وسواس فکری عملی (OCD)، اختلالات هراس یا استرس پس از سانحه. مواد می‌توانند شامل الکل، ماری جوانا و حتی محرک‌هایی مانند کافئین برای برخی باشند. اگر در مورد مصرف مواد و اختلالات اضطرابی سؤالی دارید، بهتر است با تیم مراقبت‌های بهداشتی خود صحبت کنید تا مشخص شود چه چیزی برای نیازهای خاص شما بهترین است.
در یک گروه حمایتی شرکت کنید یا گروه درمانی را امتحان کنید
گروه درمانی و گروه‌های حمایتی می‌توانند مکان‌های راحتی برای تمرین مواجهه با موقعیت و یافتن افراد راحتی باشند که بتوانید به آنها اعتماد کنید. صحبت با افراد همفکر و متخصصان ماهر می‌تواند به شما در پرداختن به ریشه‌های عمیق‌تر این اختلال کمک کند. همچنین ممکن است اعتماد به نفس اجتماعی جدیدی را در شما ایجاد کند که زندگی روزمره را کمی قابل کنترل‌تر کند.
- ۰۴/۰۲/۲۳