دوره مانیک چیست؟
دوره شیدایی دوره‌ای از خلق و خوی غیرطبیعی و مداوم بالا یا خلق و خوی تحریک‌پذیر است.
در طول یک دوره شیدایی، فرد ممکن است فعالیت و انرژی زیادی داشته باشد. این حالت بیش از یک هفته طول می‌کشد و تقریباً همیشه وجود دارد. گاهی اوقات، فردی که شیدایی را تجربه می‌کند، می‌تواند علائم روان‌پریشی مانند هذیان یا توهم داشته باشد. افرادی که علائم روان‌پریشی را تجربه می‌کنند، بیشتر احتمال دارد که نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشند.
دوره هیپومانیا چیست؟
هیپومانیا به معنای «کمتر از شیدایی» است. یک دوره هیپومانیا علائمی مشابه دوره شیدایی دارد اما شدت آن کمتر است.
این هنوز یک دوره مشخص (حداقل چهار روز متوالی) از خلق و خوی غیرطبیعی و مداوم بالا یا تحریک پذیر و افزایش انرژی و فعالیت است.
با این حال، این خلق و خو آنقدر شدید نیست که باعث ایجاد مشکل در عملکرد در محل کار یا اجتماع شود. افرادی که هیپومانیا را تجربه می‌کنند نیازی به بستری شدن در بیمارستان ندارند.
خلق و خوی هیپومانیک هنوز با خلق و خوی عادی فرد بسیار متفاوت است و اغلب دوستان و خانواده هستند که متوجه این تغییرات می‌شوند.
تفاوت اصلی بین مانیا و هیپومانیا این است که مانیا:
- دچار هذیان و توهم (روان‌پریشی) است
- عموماً طولانی‌تر است
- اختلال عملکرد قابل توجهی دارد.
نموداری که تفاوت‌های بین مانیا، هیپومانیا و افسردگی را نشان می‌دهد
دوره افسردگی اساسی چیست؟
داشتن خلق و خوی افسرده و پایین همراه با از دست دادن لذت، تقریباً همیشه.
سایر علائم یک دوره افسردگی اساسی عبارتند از:
- احساس غم، پوچی، ناامیدی
- تغییرات وزن
- مشکلات خواب یا خواب بیش از حد
- خستگی
- احساس بی‌ارزشی یا گناه
- مشکل در تمرکز یا تصمیم‌گیری
- افکار مرگ یا خودکشی.
برای اینکه این علائم به عنوان یک دوره افسردگی اساسی طبقه‌بندی شوند، باید بیش از دو هفته احساس شوند و بر نحوه کنار آمدن شما با زندگی در خانه، محل کار یا مدرسه تأثیر بگذارند.
علائم روان‌پریشی: هذیان و توهم
وقتی کسی دچار یک دوره حاد مانیک می‌شود، گاهی اوقات ممکن است موارد زیر را داشته باشد:
- هذیان‌ها - باورهای ثابت، نادرست، غیرمنطقی یا غیرمنطقی
- توهم - شنیدن، دیدن یا حس کردن چیزهایی که واقعی نیستند.
وقتی این علائم روان‌پریشی با سایر علائم شیدایی همراه باشند، نشان می‌دهد که فرد مبتلا به اختلال دوقطبی نوع یک است.
علائم روان‌پریشی در هیپومانیا که حالت خلقی کلیدی اختلال دوقطبی نوع دو است، مشاهده نمی‌شود.
وجود علائم روان‌پریشی باید جدی گرفته شود
علائم روان‌پریشی نشان‌دهنده یک دوره جدی است و ممکن است فرد برای نظارت دقیق و درمان فوری نیاز به بستری شدن در بیمارستان داشته باشد.
اگر حمایت زیادی از طرف خانواده و/یا تیم سلامت روان جامعه در دسترس باشد، گاهی اوقات می‌توان از این امر اجتناب کرد. با این حال، فردی که این علائم را تجربه می‌کند برای حفظ امنیت خود به محیطی آرام، ساکت و کنترل‌شده نیاز دارد و دستیابی به این امر در محیط خانه می‌تواند دشوار باشد.
خطر این است که فرد بر اساس یک باور هذیانی عمل کند (مثلاً ممکن است باور داشته باشد که توانایی پرواز دارد و سپس سعی کند از پنجره بپرد) که خود یا دیگران را در معرض خطر قرار دهد.
باورهای هذیانی بنا به تعریف، ثابت و مطلق هستند، به طوری که حتی تلاش‌های مکرر و متقاعدکننده دیگران برای اثبات نادرستی این باور، بی‌نتیجه می‌ماند.
هذیان‌ها
دو نوع هذیان می‌تواند در طول یک دوره شیدایی رخ دهد: هذیان‌های خودبزرگ‌بینی یا گزند و آسیب
- ۰۴/۰۵/۱۲