چه کسی را ببینیم: روانپزشک یا روانشناس؟

اصطلاحات روانشناس و روانپزشک اغلب به جای هم برای توصیف یک متخصص سلامت روان که خدمات درمانی ارائه می دهد استفاده می شود. در حالی که هر دو روان درمانی انجام می دهند، تفاوت های قابل توجهی بین این دو حرفه وجود دارد.

ساده ترین تمایز در زمینه تحصیلی هر حرفه نهفته است. روانپزشک دارای مدرک پزشکی است و یک پزشک پزشکی است که آموزش های تخصصی در ارزیابی، تشخیص، درمان و پیشگیری از بیماری های روانی دارد. یک روانشناس دارای مدرک روانشناسی است و دارای مجوز در زمینه روانشناسی بالینی، مشاوره یا آموزشی است. روانپزشک می تواند دارو تجویز کند، معاینات سلامت جسمانی را انجام دهد و درمان های جسمی مانند الکتروشوک درمانی (ECT) را انجام دهد، در حالی که روانشناس نمی تواند.

علاوه بر روان درمانی، روانشناسان از ابزارهای مختلفی برای بررسی زیربنای روانشناختی و شخصیت افراد و چگونگی تأثیر آن بر تجربیات زندگی استفاده می کنند. چنین آزمایشی همچنین شامل تست‌های عصبی روان‌شناختی است که عملکرد مغز را برای ارزیابی میزان آسیب ناشی از آسیب یا بیماری ارزیابی می‌کند. روانپزشکان معمولاً در انجام چنین آزمایشاتی آموزش ندیده اند و در صورت نیاز، بیماران خود را برای ارزیابی های عمیق به روانشناسان ارجاع می دهند.

بنابراین، هم روانشناسان و هم روانپزشکان با افرادی که مشکلات روانی دارند سروکار دارند، اما رویکرد آنها برای کمک به چنین افرادی متفاوت است. روانشناس با ذهن کار می کند و از ابزارهای روانشناختی مانند مشاوره، روان درمانی، هیپنوتیزم، آرامش و غیره استفاده می کند. روانپزشک درمان حمایتی انجام می دهد، اما بدن را نیز درمان می کند و بیشتر دارو تجویز می کند. بنابراین، روانشناسان و روانپزشکان اغلب با یکدیگر همکاری می کنند تا یک مدیریت جامع برای اختلال سلامت روان فرد ارائه دهند و آنها یک هدف مشترک دارند که کمک به افراد احساس بهتر است.